Ν.ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ:Μεγάλες οι ευθύνες σε όλες τις διοικήσεις και σε όλες τις κυβερνήσεις

Η ομιλία του Προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στην ημερίδα του ΠΑΣΥΠ-ΔΕΗ για τον διαχωρισμό Εμπορίας -Δικτύου

Κύριε Διευθύνοντα Σύμβουλε, κύριοι Γενικοί Διευθυντές, κυρία συναδέλφισσα Πρόεδρε του ΠΑΣΥΠ, συνάδελφε Γραμματέα, αγαπητοί συνάδελφοι, ειλικρινά –και δεν είναι σχήμα λόγου, είναι λόγια που βγαίνουν από τα βάθη της καρδιάς μου– χαίρομαι ιδιαίτερα που παρευρίσκομαι σήμερα στην τόσο σημαντική Ημερίδα που διοργανώνετε.
Πριν μπω στα όσα ήθελα να πω, στο λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, θέλω πραγματικά να συγχαρώ την Πρόεδρό σας για την πολύ ουσιαστική και ταυτοχρόνως γλαφυρή και διεισδυτική ομιλία που έκανε και ταυτοχρόνως, χωρίς να θέλω να σπείρω ζιζάνια, πρέπει να σας πω ότι είστε πολύ τυχεροί που έχετε ως Πρόεδρο αυτήν την κυρία, αυτήν τη συναδέλφισσα.

Ειλικρινά σε συγχαίρω Ρόζα, η ομιλία σου ήταν πολύ ουσιαστική και εμένα με άγγιξε σε όλα τα σημεία.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εγώ δεν θα σταθώ στο θέμα της Ημερίδας που διοργανώνετε, όπως και ο κύριος Διευθύνων Σύμβουλος, έτσι και εγώ θα περιμένω τα συμπεράσματα από την πολύ σημαντική αυτή Ημερίδα, να τα μελετήσω μαζί με τους συνεργάτες μου ως Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ με την ευκαιρία ότι είμαι σήμερα εδώ και έχω μπροστά μου μια σειρά σημαντικά συνδικαλιστικά στελέχη, να σταθώ σε δυο-τρία σημεία, κάποια από αυτά μου ήρθαν στο μυαλό να σταθώ με την ομιλία που άκουσα από την Πρόεδρό σας.
Το πρώτο λοιπόν πράγμα που εγώ θα ήθελα να σας πω ως Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και αισθάνομαι χρέος αυτό να το λέω όπου βρίσκομαι, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, είναι το εξής:
Αγαπητοί συνάδελφοι, κοιτώντας έναν-έναν από όλους εσάς στα μάτια, για μια φορά ακόμα σας κρούω τον κώδωνα του κινδύνου.

Η επιχείρησή μας, η μεγαλύτερη επιχείρηση του ελληνικού λαού, η ναυαρχίδα της ελληνικής οικονομίας, εξακολουθεί να κινδυνεύει.

Προς Θεού, συνάδελφοί μου!

Τα κέρδη του Α’ τριμήνου που παρουσίασε η ΔΕΗ και συγκεκριμένα ήταν 292.000.000 Ευρώ, να μη γίνουν το άλλοθι να κρυφτούν τα σοβαρά προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν κάτω από το χαλί.

Η κερδοφορία του Α’ τριμήνο πρόσκαιρη και συγκυριακή.

Λέω πρόσκαιρη και συγκυριακή και το εξηγώ αμέσως γιατί εδράζεται στους εξής παράγοντες:
Πρώτον, είχαμε σημαντική αλλαγή προς το ευνοϊκότερο για τα συμφέροντα της ΔΕΗ του τρόπου υπολογισμού της οριακής τιμής του συστήματος. Έχει συντελέσει αυτό σημαντικά στο να παρουσιαστούν κάποια κέρδη, αυτά τα κέρδη που ακούσατε.
Δεύτερος παράγοντας ήταν ότι πραγματικά φέτος η ΔΕΗ, για μια σειρά λόγους και θα αναφερθώ σε αυτούς, δαπάνησε 100.000.000 λιγότερα από ό,τι το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008 για αγορές ενέργειας είτε από το χρηματιστήριο ενέργειας, είτε από εισαγωγές και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Και δαπάνησε 100.000.000 λιγότερα για τους εξής δύο λόγους:

Ο ένας ήταν το ότι έχουμε μειωμένη παραγωγή, μειωμένη ζήτηση κατά 3,7%, οπότε και εμείς οι αγορές που ήμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ήταν λιγότερες και ο δεύτερος λόγος είναι ότι επιτέλους δέησε ο Ύψιστος μετά από τρία χρόνια συνεχούς ανομβρίας να βρέξει…χρησιμοποιήσουμε αρκετά τα υδροηλεκτρικά μας εργοστάσια με αποτέλεσμα να κάνουμε λιγότερες αγορές ή εισαγωγές.
Τρίτος και σημαντικότερος από όλους τους άλλους λόγος που εξηγεί την κερδοφορία του Α’ τριμήνου -και θα δείτε εδώ γιατί λέω ότι είναι πρόσκαιρη και συγκυριακή- είναι η τεράστια, η πρωτοφανής πράγματι αν δούμε το τι συνέβαινε πριν από λίγους μήνες, πτώση της τιμής των καυσίμων.

Η πτώση αυτή της τιμής των καυσίμων που όπως είπα ήταν τεράστια, μας έδωσε τη δυνατότητα να δαπανήσουμε 140.000.000 Ευρώ λιγότερα για αγορές καυσίμου από ό,τι το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο.
Στον αντίποδα, αγαπητοί συνάδελφοι, γιατί και αυτό εξηγεί την κερδοφορία της επιχείρησης στο Α’ τρίμηνο, στον αντίποδα της τεράστιας πτώσης της τιμής των καυσίμων, βεβαίως οφείλω να πω εδώ, να το θυμίσω για να μην το ξεχνάμε καθόλου, ότι οι αυξήσεις στα τιμολόγια, οι οποίες ήταν πρωτοφανείς, πρωτόγνωρες το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρέμειναν.
Αυτοί είναι οι λόγοι που πραγματικά εξηγούν την κερδοφορία του Α’ τριμήνου.

Τα προβλήματα, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, εξακολουθούν να παραμένουν και, προς Θεού, όπως είπα, να μην παραπλανηθούμε από τα κέρδη του Α’ τριμήνου και πάψουμε να ασχολούμαστε με αυτά.
Τα 500.000.000 Ευρώ κέρδη που είχε η επιχείρηση πριν από λίγα χρόνια, δεν εξαφανίστηκαν έτσι ως διά μαγείας, δεν πέταξαν, δεν έκαναν φτερά.

Το φαινόμενο αυτό έχει την εξήγησή του, όπως όλα άλλωστε τα φαινόμενα.

Ο λόγος που εξαφανίστηκαν αυτά τα κέρδη και για πρώτη φορά στην ιστορία της η επιχείρηση κλείνοντας τα οικονομικά της αποτελέσματα του 2008 παρουσίασε αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα, οι ζημιές δηλαδή ήταν στο κόκκινο, έχει να κάνει με τα απαράδεκτα και απίστευτα που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια σε βάρος της μεγαλύτερης επιχείρησης του Ελληνικού λαού.
Εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα με τον υπολογισμό της οριακής τιμής του συστήματος. Μπορεί να άλλαξε ως ένα βαθμό και βεβαίως αυτό είναι θετικό, άλλαξε θετικότερα για τα συμφέροντα της ΔΕΗ, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το πρόβλημα και πρέπει να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ώστε ο υπολογισμός της οριακής τιμής του συστήματος να μη γίνεται επί ζημία της ΔΕΗ.
Εξακολουθεί η Επιχείρησή μας να αναγκάζεται να παρέχει υπηρεσίες δημόσιου συμφέροντος, τις γνωστότερες ως ΥΚΩ, Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, χωρίς να της δίνουν μία.

Πεντακόσια και πάνω εκατομμύρια Ευρώ ετησίως ζημιώνεται η επιχείρηση από το γεγονός ότι παρέχει υπηρεσίες δημόσιου συμφέροντος και πέραν τα όσα προβλέπουν οι νόμοι, δυστυχώς το Κράτος, η Πολιτεία κάνει το κορόιδο, βάζει τη ΔΕΗ να ζημιώνεται προς ικανοποίηση των ιδιωτών ανταγωνιστών μας, χωρίς να μας δίνει μία.
Εξακολουθεί η επιχείρησή μας, η επιχείρηση του Ελληνικού λαού, να αναγκάζεται να τροφοδοτεί με ρεύμα ακόμα και εκείνους τους ανταγωνιστές της που έχουν δικές τους μονάδες παραγωγής ρεύματος.

Στους κύριους αυτούς –και αναφέρομαι στον κύριο Μυτιληναίο, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας Αλουμίνιον της Ελλάδος και βεβαίως και στα ΕΛΠΕ, στην Ενεργειακή Θεσσαλονίκης– στους κύριους αυτούς δίνουν τη δυνατότητα να πωλούν το ρεύμα των μονάδων παραγωγής που κατέχουν στο χρηματιστήριο ενέργειας, οικονομώντας σε βάρος του θύματος που, εν προκειμένω, το θύμα είναι η ΔΕΗ, εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ ετησίως και βεβαίως την ίδια ώρα, για τις άλλες δραστηριότητές τους, υποχρεώνουν τη ΔΕΗ να τους δίνει το ρεύμα φθηνότερα από ό,τι της κοστίζει είτε να το παράξει, είτε να το αγοράσει.
Εξακολουθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, να ζημιώνεται η επιχείρησή μας από το γεγονός ότι υποχρεώνεται να επιδοτεί τα κέρδη των βιομήχανων.

Πού ξανακούστηκε αυτό; Να αναγκαζόμαστε να δίνουμε το ρεύμα στους περισσότερους των καταναλωτών και μάλιστα στους βιομήχανους φθηνότερα από ό,τι μας κοστίζει να το αγοράσουμε ή να το παράξουμε;

Μόνο το τιμολόγιο Α-150, το βιομηχανικό τιμολόγιο υψηλής τάσης δηλαδή, που χρησιμοποιούν 30 βιομηχανίες, 30 βιομήχανοι, ζημιώθηκε η επιχείρησή μας κατά 219.000.000 Ευρώ.
Αυτά λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι τεράστια προβλήματα τα οποία σε καμία περίπτωση η πρόσκαιρη κερδοφορία του Α’ τριμήνου του 2009 δεν πρέπει να μας κάνει να πάψουμε να τα βλέπουμε.
Πέρα από αυτά, θα ήθελα να σταθώ ιδιαιτέρως στο τελευταίο γεγονός που συντελείται σε βάρος της επιχείρησης και το οποίο αν δεν το σταματήσουμε εδώ και τώρα, πραγματικά η ΔΕΗ δε θα έχει την προοπτική που φαίνεται από την αρχή του 2009 στο τέλος του χρόνου. Από την αρχή του 2009 φαίνεται ότι φέτος θα έχουμε κέρδη.

Αν όμως αυτό που θα σας περιγράψω στη συνέχεια και που πιστεύω ότι οι περισσότεροι το ξέρετε δεν το σταματήσουμε, πιθανότατα παρά το ότι έχουμε μια σειρά ευνοϊκές συγκυρίες, αυτές που περιέγραψα στην αρχή, ούτε στο τέλος του 2009 θα έχουμε κέρδη.
Σε τι αναφέρομαι;

Αγαπητοί συνάδελφοι, συνολικά στη ΔΕΗ, σε όλα τα επίπεδα τάσης, χαμηλή, μέση και υψηλή, υπάρχουν 32 διαφορετικά τιμολόγια. Κερδοφόρα για την επιχείρησή μας είναι μονάχα τέσσερα-πέντε από αυτά, από όλα τα υπόλοιπα ζημιωνόμαστε.

Γιατί;

Γιατί αναγκαζόμαστε να δίνουμε το ρεύμα, όπως σας είπα, φθηνότερα από ό,τι μας κοστίζει να το αγοράσουμε ή να το παράξουμε.

Τί γίνεται λοιπόν το τελευταίο τρίμηνο;

Έχουμε έφοδο από τη μεριά των ιδιωτών, Ελλήνων και ξένων, να μας αρπάξουν –και συνειδητά χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη– τους λιγοστούς κερδοφόρους πελάτες μέσω των οποίων έχουμε κέρδος και αντισταθμίζουμε τη χασούρα από τα άλλα 27-28 τιμολόγια.

Γίνεται στην κυριολεξία έφοδος, μας παίρνουν τους πελάτες μας και στη μέση και στη χαμηλή τάση -και ιδιαιτέρως αναφέρομαι στα τιμολόγια Γ-22 και Γ-21, τα εμπορικά μέσης και χαμηλής τάσης- χωρίς πραγματικά κανενός το αυτί να ιδρώνει για τον απίστευτο τρόπο με τον οποίο μας παίρνουν τους πελάτες και ταυτοχρόνως προκλητικό και ζημιογόνο για εμάς. Γιατί λέω απίστευτο, προκλητικό και ζημιογόνο;

Γιατί μπορούν και παίρνουν τους πελάτες μας κάνοντας τα εξής:
Πρώτον, χωρίς να δίνουν μία για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας.

Αυτές μένουν στο κορόιδο της ΔΕΗ.

Αυτοί μόνο παίρνουν τους πελάτες και οικονομάνε.
Δεύτερον, χωρίς να δίνουν μία για τη χρησιμοποίηση των δικτύων μας στη μέση και χαμηλή τάση.

Το κορόιδο η ΔΕΗ να είναι καλά.
Και τρίτον και σημαντικότερο, έχοντας τη δυνατότητα –αυτό και αν είναι προκλητικό– να παίρνουν επιλεκτικές φέτες από την εικοσιτετράωρη μπάντα κατανάλωσης των πελατών. Δηλαδή παίρνουν, παραδείγματος χάρη, το Σκλαβενίτη, αλλά δεν τον παίρνουν όλο, παίρνουν μόνο εκείνη την μπάντα που τους συμφέρει, το φιλέτο, εκείνες τις ώρες που είναι φθηνή η ενέργεια.

Τα σημεία των αιχμών, να είναι καλά το κορόιδο η ΔΕΗ, τα αφήνουν για τη ΔΕΗ.
Όλα αυτά λοιπόν είναι προκλητικά.

Εάν αυτό συνεχιστεί, τότε πραγματικά, αγαπητοί συνάδελφοι, εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος εάν και στο τέλος του 2009, όπως δείχνει η αρχή με το Α’ τρίμηνο, θα έχουμε τελικά κέρδη.
Όλα αυτά λοιπόν είναι οι μεγάλες προκλήσεις σε βάρος της Επιχείρησης, τις οποίες εμείς πρέπει κάθε ώρα και κάθε στιγμή να τις έχουμε στο μυαλό για να τις αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί και θα σταθώ στη συνέχεια στο «όλοι μαζί».
Η απαξίωση της επιχείρησής μας, αγαπητοί συνάδελφοι, γίνεται με πολλούς τρόπους.

Η επιχείρηση είναι στο μάτι του κυκλώνα εδώ και πολλά χρόνια από τα ιδιωτικά συμφέροντα.

Βάλλεται από πολλές κατευθύνσεις.

Και όπως σας είπα η απαξίωσή της γίνεται με πολλούς τρόπους. Ένας τρόπος είναι και αυτό το οποίο ζούμε όλοι μας εδώ και χρόνια βεβαίως γιατί δεν είναι φαινόμενο που γεννήθηκε ξαφνικά εχθές, με την πραγματικά πρωτοφανή έλλειψη ιδίως εργατοτεχνικού προσωπικού, αλλά πλέον και διοικητικού προσωπικού.
Συνάδελφοι, είναι απαράδεκτο το σημείο στο οποίο έφτασε η επιχείρησή μας και εδώ έχουν ευθύνη όλες οι Διοικήσεις.

Και επειδή Ρόζα μου είπες ότι η αλήθεια είναι πολύ σημαντικό πράγμα, βεβαίως οι αλήθειες πάντα πρέπει να λέγονται, γιατί χωρίς την αλήθεια πραγματικά δεν μπορείς να φτιάξεις στρατό και σε αυτό θα επανέλθω γιατί με αυτό θέλω να κλείσω.
Είναι λοιπόν, να σταθώ στην ουσία αυτού που επιχείρησα να περιγράψω πρωτύτερα, πρωτοφανής η έλλειψη του προσωπικού και απαράδεκτη ταυτοχρόνως, στην κυριολεξία λειτουργεί διαλυτικά.

Δεν είναι δυνατόν, αγαπητοί συνάδελφοι, το 1994 η ΔΕΗ να έχει 36.710 εργαζόμενους και σήμερα, 15 χρόνια μετά, όπως πολλές φορές λέω με χιλιάδες χιλιόμετρα περισσότερο δίκτυο στη χαμηλή, στη μέση, στην υψηλή, με εκατομμύρια περισσότερους πελάτες, με σχεδόν τα διπλάσια εργοστάσια, να έχουμε μονάχα 23.354.

Δεν είναι δυνατόν στη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, μιλάμε για βιομηχανία και όχι για μια οποιαδήποτε εμπορική επιχείρηση, κατά κύριο λόγο η ΔΕΗ είναι βιομηχανία και μάλιστα βαριά βιομηχανία, δεν είναι δυνατόν ο μέσος όρος σε μια βαριά βιομηχανία η ηλικίες των εργαζομένων της να είναι 48 ετών.

Δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι μέχρι 30 ετών, από τους 23.354 να είναι κάτω από 250. Και βεβαίως δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι που είναι πάνω από 50 ετών να είναι 8.454.
Όλα αυτά δείχνουν ότι εδώ συνειδητά απαξιώνεται η Επιχείρηση και μέσω της έλλειψης του εργατοτεχνικού προσωπικού.

Ποιος, ειλικρινά, θα απολογηθεί, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έφυγαν σε σύνταξη 5.500 συνάδελφοί μας χωρίς να αντικατασταθούν, παίρνοντας μαζί τους με τη σύνταξή τους στο σπίτι τους την τεράστια, την ανεκτίμητη, την πολύτιμη τεχνογνωσία που απέκτησαν εργαζόμενοι σε αυτήν την επιχείρηση επί αρκετές δεκαετίες;

Γίνεται καταστροφή και αυτήν την καταστροφή και μέσω αυτής της οδού πρέπει να τη σταματήσουμε, αγαπητοί συνάδελφοι.
Γι’ αυτό και η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ αποφάσισε, ήρθε ο καιρός, αργήσαμε, χρόνια ολόκληρα έπρεπε να είχαμε ξεκινήσει τον αγώνα και για αυτό το θέμα, μετά και τα αλλεπάλληλα θανατηφόρα δυστυχώς ατυχήματα που είχαμε από την αρχή του χρόνου, αποφάσισε να ξεκινήσει αυτές τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Χθες είχαμε μία κίνηση από τη μεριά της Διοίκησης με την έκδοση ενός Δελτίου Τύπου στο οποίο αναφέρεται ότι θα προχωρήσει η επιχείρηση στην πρόσληψη 4.600 νέων συναδέλφων, μέσα σε αυτούς είναι και οι 2.035 που τους περιμένουμε χρόνια και χρόνια, είχαμε λοιπόν αυτήν την κίνηση από τη μεριά της Διοίκησης.

Σήμερα το μόνο που μου επιτρέπεται να πω, γιατί το κυρίαρχο όργανο είναι αυτό που θα αποφασίζει και θα καθορίζει κάθε φορά το τι γραμμή έχει η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και όχι αποκλειστικά ο Πρόεδρός της ή ο Γραμματέας της, εκείνο το οποίο μου επιτρέπεται να πω ως Πρόεδρος αυτή τη στιγμή, ούτε λέξη παραπάνω, είναι ότι κατ’ αρχήν εκτιμούμε κύριε Πρόεδρε ως θετική αυτήν την πρώτη κίνηση.

Βεβαίως θα συνεχιστούν οι κουβέντες με την Επιχείρηση.
Για να κλείσω αυτήν την ενότητα και να πάω στο κλείσιμο της ομιλίας μου, γιατί ήδη μιλάω αρκετά. Συνάδελφοι, πρέπει να έχουμε στο νου μας, επανερχόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η επιχείρησή μας, στις πληγές και πηγές αφαίμαξής της, ότι εάν δεν προχωρήσει άμεσα το επενδυτικό πρόγραμμα της ΔΕΗ, τότε η ΔΕΗ δεν θα έχει μέλλον.

Και εδώ υπάρχει σημαντικό θέμα.

Δυστυχώς το εργοστάσιο φυσικού αερίου στο Αλιβέρι παραπαίει. Υπάρχει σημαντικότατο ζήτημα, καρκινοβατεί αυτή η ιστορία. Θα έπρεπε ήδη να έχουν προχωρήσει οι εργασίες και όμως έχουμε κολλήσει.

Το ανθρακικό εργοστάσιο στο Αλιβέρι πάει περίπατο.

Η ανθρακική μονάδα στη Λάρυμνα πάει περίπατο.

Η μονάδα Μελίτη-ΙΙ, η λιγνιτική μονάδα, ερωτηματικό τεράστιο.

Είναι δυνατόν αγαπητοί συνάδελφοι, να γιατί λοιπόν λέει η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ πολλές φορές ότι το παιχνίδι είναι στημένο σε βάρος της επιχείρησης. Δεν μας αφήνουν όχι μόνο να φτιάξουμε νέα μονάδα, αλλά ούτε να αντικαταστήσουμε τις παλιές μας.

Είναι δυνατόν να παίρνει άδεια η ΔΕΗ να φτιάξει μονάδα στη Μελίτη της Φλώρινας και ενώ είναι γνωστό ότι ο λιγνίτης της περιοχής δεν επαρκεί και για άλλη μονάδα, μετά από λίγους μήνες να δίνεται και νέα άδεια στην ιδιωτική εταιρία ΤΕΡΝΑ, συμφερόντων του κυρίου Περιστέρη, να φτιάξει και αυτή μονάδα, παρουσιάζοντας ψευτόχαρτα ότι δήθεν θα φέρνει λιγνίτη από το Κόσσοβο και τα Σκόπια;

Μα πού τα λένε αυτά; Τί μας πέρασαν;

Μπορούμε να τα χάψουμε αυτά;

Να πιστέψουμε αυτές τις ανοησίες που λένε;
Και βεβαίως είναι δυνατόν να κάνει διαγωνισμό η ΔΕΗ αφού πρώτη πήρε την άδεια, να φτιάξει τη μονάδα της και να μην βρίσκεται ούτε ένας να δώσει προσφορά, ούτε η ABB, ούτε η Siemens, ούτε η Alstom ούτε η Hitachi;

Το παιχνίδι είναι στημένο αγαπητοί συνάδελφοι και αυτό πρέπει να το δούμε όλοι. Να βγάλουμε λοιπόν τα γυαλιά που ίσως φοράει ο καθένας μας, λέω ίσως, τα μπλε, τα πράσινα, τα κόκκινα και να δούμε όλοι ως ένας άνθρωπος το συμφέρον μας.
Εδώ λοιπόν να πάω στο κλείσιμο πατώντας πάνω στα όσα είπε η Ρόζα.

Από την πρώτη στιγμή που οι συνάδελφοι στη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ μου έκαναν την τιμή να μου αναθέσουν τα καθήκοντα του Προέδρου, έδωσα έναν όρκο και έκανα και μία υπόσχεση:

Να παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις, να κάνω το χρέος μου απέναντι στην Επιχείρηση και απέναντι σε όλους σας, σε εσάς, τους συναδέλφους.

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις επιθέσεις σε βάρος της Επιχείρησης και σε βάρος των συμφερόντων μας, καταλάβαινα ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε γιατί δεν είχαμε ήταν να φτιάξουμε στρατό, Ρόζα μου.

Αλλά ναι, για να φτιάξεις στρατό θα πρέπει να λειτουργείς πρώτα και πάνω από όλα στη βάση της αντικειμενικότητας και της αλήθειας.

Εάν έμενα σε μία λογική να λειτουργώ ως Γραμματέας της ΠΑΣΚΕ και όχι ως Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, τότε δεν θα είχαμε κάνει τίποτε.

Δεν είχα δικαίωμα να το κάνω αυτό και κανένας μας δεν έχει δικαίωμα να λειτουργεί ως εκπρόσωπος της παράταξής του στη ΓΕΝΟΠ.
Συνειδητά λοιπόν, από την πρώτη μέρα –και δεν τη λέω την αλήθεια μόνο από την ημέρα που ανέλαβα Πρόεδρος, τη λέω από τότε που ασχολήθηκα με το συνδικαλισμό– άρχισα στη βάση της αλήθειας και της αντικειμενικότητας να εργάζομαι για να φτιαχτεί αυτός ο στρατός, ο στρατός όλων μας, από ΠΑΣΚίτες, από ΔΑΚίτες, από Κομμουνιστές, από φίλους του Συνασπισμού, από ανένταχτους.

Ο στρατός των εργαζομένων της ΔΕΗ που όλοι μαζί θα κάνουμε το χρέος μας απέναντι στην Επιχείρηση από την οποία ζούμε, απέναντι στην Επιχείρηση του Ελληνικού λαού.
Στη βάση λοιπόν αυτή, αγαπητοί συνάδελφοι, γιατί οι αλήθειες έχουν την αξία τους και εδώ είναι τα γραφόμενα, ο Πρόεδρος που έχετε μπροστά σας δεν δίστασε να πει ότι για το κατάντημα στο οποίο βρίσκεται η Επιχείρηση σήμερα –και δεν δίστασε να το πει γιατί έτσι είναι η αλήθεια και οι αλήθειες πρέπει να λέγονται– έχουν ευθύνη τρεις.

Ποίοι είναι οι τρεις;

Πρώτη ευθύνη έχουν οι Κυβερνήσεις για το σημείο που έφτασε η ΔΕΗ.

Όλες οι Κυβερνήσεις! Όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας.

Και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό πρέπει να το λέει ο κάθε ΠΑΣΚίτης και ταυτοχρόνως πρέπει να το λέει και ο κάθε ΔΑΚίτης, γιατί στη βάση αυτής της αλήθειας και της αντικειμενικότητας φτιάχνονται στρατοί, χτίζεται σχέση εμπιστοσύνης και πάνω σε αυτήν μπορείς να κάνεις θαύματα.

Εδώ λοιπόν, προς επιβεβαίωση, όχι μία, και δυο και τρεις και τέσσερις φορές, αναφέρεται και από τον Πρόεδρό σας, και το λέω με μεγάλο σεβασμό και ταπεινότητα μπροστά σας, ότι ευθύνη έχουν όλες οι Κυβερνήσεις στην κυριολεξία.
Ποίοι άλλοι ευθύνονται πέρα από τις Κυβερνήσεις;

Όλες οι Διοικήσεις!

Όχι μόνο η τελευταία.

Δεν πρέπει να είμαστε άδικοι με τον κύριο Αθανασόπουλο.

Έχει τις δικές του ευθύνες, τεράστιες κατ’ εμέ και κατά τη ΓΕΝΟΠ και το έχουμε πει πολλές φορές. Θα ήμασταν όμως άδικοι απέναντί του αν του τα φορτώναμε όλα.
Έτσι λοιπόν η ΓΕΝΟΠ λειτουργώντας αντικειμενικά, αυτή είναι η τελευταία ανακοίνωση, γράφει και για το τελευταίο θέμα «στη βάση αυτή και επειδή όλες οι διοικήσεις που πέρασαν λειτούργησαν σαν περαστικοί και ερασιτέχνες», αναφερόμαστε λοιπόν και στην ευθύνη όλων των Διοικήσεων.
Ποιος είναι ο τρίτος που φταίει για το κατάντημα της ΔΕΗ;

Πέρα από τις κυβερνήσεις και τις Διοικήσεις, είμαστε και εμείς συνάδελφοι. Έχουμε και εμείς τεράστια ευθύνη για το σημείο που έφτασε η ΔΕΗ. Ναι, εμείς οι συνδικαλιστές.

Και επειδή είναι εύκολο κανείς να τα λέει αυτά σε κλειστές αίθουσες, εγώ δεν τα λέω σε κλειστές αίθουσες, τα γράφω και στον «Παλμό», στον «Παλμό» που κυκλοφορεί λέει –είναι ο τίτλος του «Παλμού»:

«Έχουμε και εμείς οι συνδικαλιστές ευθύνες για το κατάντημα της ΔΕΗ και μάλιστα τεράστιες».

Και λέω «τεράστιες» γιατί όπως γράφει μέσα «σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν αντισταθήκαμε και δεν παλέψαμε όσο θα έπρεπε και έτσι όπως θα έπρεπε».

Και μια σειρά άλλα, για να μην σας κουράσω.
Σας καλώ λοιπόν στη βάση των προβλημάτων που υπάρχουν σήμερα στην Επιχείρηση και που έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις και όλες οι Διοικήσεις και εμείς, σήμερα να αφήσει στην μπάντα τα γυαλιά του ο καθένας, να σφίξουμε δυνατά ο ένας το χέρι του άλλου, γιατί δεν μας περισσεύει κανείς, να σταθούμε όρθιοι και να κάνουμε το χρέος μας, να κάνουμε το χρέος μας απέναντι σε αυτούς που κάτω από πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, θυσιάζοντας και την ίδια τους τη ζωή σε πολλές περιπτώσεις, έχτισαν αυτόν το γίγαντα, τη ΔΕΗ, να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στην ιστορία, να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας, να υπερασπιστούμε τη ΔΕΗ.

Κανείς δεν είναι τόσο παντοδύναμος που να μην έχει την ανάγκη των άλλων και κανείς μας δεν είναι τόσο ασήμαντος και αμελητέος που να είναι αχρείαστος.

Δεν μας περισσεύει κανείς.

Στη βάση της ειλικρίνειας, στη βάση της αλήθειας, στη βάση της αντικειμενικότητας, γιατί αυτό σημαίνει σεβασμός στην προσωπικότητα του καθενός, ας σταθεί ο ένας δίπλα στον άλλον, γερά λοιπόν δεμένες οι γραμμές μας, να κάνουμε το χρέος μας, να κάνουμε το καθήκον μας, να κάνουμε συνδικαλισμό.

Γιατί ο συνδικαλισμός πρώτα και πάνω από όλα είναι φλόγα, είναι πίστη, είναι ψυχή, είναι πάθος, είναι αξίες, είναι αρχές, είναι ιδανικά.
Ψηλά τη σημαία του αγώνα και όλοι μαζί ενωμένοι να είστε σίγουροι ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Ευχαριστώ πολύ.