Χρειάζεται μεγάλη διαφάνεια και ανοιχτές διαδικασίες και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι έχουν υλοποιηθεί μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις στην αγορά ηλεκτρισμού και άρα δεν πρέπει να εγερθούν από τη διαδικασία που θα επιλεγεί θέματα ανταγωνισμού.Με αυτά τα λόγια ο πρώην πρόεδρος της ΡΑΕ και επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής του ΙΕΝΕ Παντελής Κάπρος εξέφρασε κάποιες πιθανές ενστάσεις που εγείρονται γύρω από την προωθούμενη λύση των swaps, για την πρόσβαση τρίτων στο λιγνίτη. Την πρόταση δηλαδή που φαίνεται ότι προωθείται από την ελληνική πλευρά ως το φαβορί για να αντικαταστήσει τα αναγκαστικά μέτρα της Κομισιόν για την υπόθεση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στους λιγνίτες.
Η αλήθεια είναι ότι πίσω από τις προσεκτικές διατυπώσεις του κ. Κάπρου κρύβονται οι έντονες ανησυχίες της αγοράς για τις διεργασίες που συντελούνται. Αυτό φάνηκε και από την τοποθέτηση του προέδρου του ΙΕΝΕ Γ. Δεσύπρη, ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι έχουμε συμφωνήσει ως χώρα και ως αγορά ένα συγκεκριμένο σχέδιο απελευθέρωσης της αγοράς, δίνοντας μεγάλα περιθώρια στη ΔΕΗ να προσαρμοστεί και επομένως δεν μπορεί «στο παρά πέντε» να αλλάζουμε ξανά κατεύθυνση.
Ποια είναι λοιπόν τα προβλήματα που «βλέπει» η αγορά στη λύση των swaps που η κυβέρνηση αλλά και η ΔΕΗ – η οποία είχε και έχει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του πακέτου των ισοδύναμων λύσεων – προωθούν με τόση θέρμη; Τρεις χαρακτηριστικές «ενστάσεις» είναι οι εξής:
Καταρχήν στο αντικείμενο των ανταλλαγών: από τα ονόματα που έχουν ακουστεί της ιταλικής Edison και της κυπριακής ΑΗΚ, καμία εταιρεία δεν έχει λιγνιτικές μονάδες, δηλαδή η ΔΕΗ θα κληθεί να ανταλλάξει ισχύ από λιγνίτες με φυσικό αέριο ή πετρέλαιο. Με ποιο τρόπο, ποια μεθοδολογία και τι κριτήρια, είναι το πρώτο ερώτημα που τίθεται αμέσως.
Δεύτερον, εφόσον γίνει η ανταλλαγή, πως η ΔΕΗ θα χειριστεί την ενέργεια αυτή; πχ στην ανοιχτή αγορά της Ιταλίας, όπου από το βορά δέχεται εισαγωγές πυρηνικών, όταν εντός των συνόρων επί της ουσίας δε δέχεται να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις τους ανεξάρτητους και τους εισαγωγείς.
Τρίτον και θεμελιώδες πρόβλημα των ανταλλαγών είναι ότι εξορισμού αποκλείουν τους έλληνες ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, που έχουν επενδύσει στην αγορά. Την ίδια στιγμή χωρίς καμιά επένδυση εντός των συνόρων, μία ή περισσότερες εταιρείες θα αποκτήσουν – με προνομιακούς όρους – εύκολη πρόσβαση στην αγορά. Τι σημαίνουν όλα αυτά, όπως συζητείται ευρέως πλέον στους ενεργειακούς κύκλους; Ότι πιθανόν η πρόταση των swaps δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμη προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος μέσω μιας διαδικασίας που θα φανεί στην πορεία ποιά πραγματικά προβλήματα έχει και αν μπορεί να εφαρμοστεί.
Και σε αυτό το σημείο, η αγορά συνηγορεί στο να τεθούν αυστηρά χρονοδιαγράμματα ακόμη και σε επίπεδο τριμήνου, για την υλοποίηση των swaps (πχ σύνταξη των τευχών και προκήρυξη του διαγωνισμού) με ταυτόχρονη εναλλακτική και άμεσα εφαρμοστέα λύση.
Η αλήθεια είναι ότι πίσω από τις προσεκτικές διατυπώσεις του κ. Κάπρου κρύβονται οι έντονες ανησυχίες της αγοράς για τις διεργασίες που συντελούνται. Αυτό φάνηκε και από την τοποθέτηση του προέδρου του ΙΕΝΕ Γ. Δεσύπρη, ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι έχουμε συμφωνήσει ως χώρα και ως αγορά ένα συγκεκριμένο σχέδιο απελευθέρωσης της αγοράς, δίνοντας μεγάλα περιθώρια στη ΔΕΗ να προσαρμοστεί και επομένως δεν μπορεί «στο παρά πέντε» να αλλάζουμε ξανά κατεύθυνση.
Ποια είναι λοιπόν τα προβλήματα που «βλέπει» η αγορά στη λύση των swaps που η κυβέρνηση αλλά και η ΔΕΗ – η οποία είχε και έχει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του πακέτου των ισοδύναμων λύσεων – προωθούν με τόση θέρμη; Τρεις χαρακτηριστικές «ενστάσεις» είναι οι εξής:
Καταρχήν στο αντικείμενο των ανταλλαγών: από τα ονόματα που έχουν ακουστεί της ιταλικής Edison και της κυπριακής ΑΗΚ, καμία εταιρεία δεν έχει λιγνιτικές μονάδες, δηλαδή η ΔΕΗ θα κληθεί να ανταλλάξει ισχύ από λιγνίτες με φυσικό αέριο ή πετρέλαιο. Με ποιο τρόπο, ποια μεθοδολογία και τι κριτήρια, είναι το πρώτο ερώτημα που τίθεται αμέσως.
Δεύτερον, εφόσον γίνει η ανταλλαγή, πως η ΔΕΗ θα χειριστεί την ενέργεια αυτή; πχ στην ανοιχτή αγορά της Ιταλίας, όπου από το βορά δέχεται εισαγωγές πυρηνικών, όταν εντός των συνόρων επί της ουσίας δε δέχεται να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις τους ανεξάρτητους και τους εισαγωγείς.
Τρίτον και θεμελιώδες πρόβλημα των ανταλλαγών είναι ότι εξορισμού αποκλείουν τους έλληνες ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, που έχουν επενδύσει στην αγορά. Την ίδια στιγμή χωρίς καμιά επένδυση εντός των συνόρων, μία ή περισσότερες εταιρείες θα αποκτήσουν – με προνομιακούς όρους – εύκολη πρόσβαση στην αγορά. Τι σημαίνουν όλα αυτά, όπως συζητείται ευρέως πλέον στους ενεργειακούς κύκλους; Ότι πιθανόν η πρόταση των swaps δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμη προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος μέσω μιας διαδικασίας που θα φανεί στην πορεία ποιά πραγματικά προβλήματα έχει και αν μπορεί να εφαρμοστεί.
Και σε αυτό το σημείο, η αγορά συνηγορεί στο να τεθούν αυστηρά χρονοδιαγράμματα ακόμη και σε επίπεδο τριμήνου, για την υλοποίηση των swaps (πχ σύνταξη των τευχών και προκήρυξη του διαγωνισμού) με ταυτόχρονη εναλλακτική και άμεσα εφαρμοστέα λύση.
ΠΗΓΗ: www.energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου