Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ -STAGE-ΤΟΥ ΟΑΠ-ΔΕΗ


Σε εφαρμογή της εργασιακής νοοτροπίας της εποχής, ο ΟΑΠ-ΔΕΗ και νυν ΤΑΥΤΕΚΩ σύναψε τις πρώτες συμβάσεις, δυνάμει του επιδοτούμενου - εκ της ευρωπαϊκής κοινότητας – προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (stage) τον Απρίλη του 2006.

Προσελήφθησαν αρχικά 20 ασκούμενοι-συμβασιούχοι, οι οποίοι κατόπιν διαδοχικών συμβάσεων ανήλθαν στους 50.
Με το εν λόγω πρόγραμμα παρέχεται στον εκάστοτε οργανισμό εργατικό δυναμικό από τους καταλόγους ανέργων του ΟΑΕΔ, με σκοπό να καλυφθούν ανάγκες σε βοηθητικό προσωπικό από την πλευρά του οργανισμού και να αποκτηθεί εργασιακή εμπειρία από την πλευρά των συμβασιούχων.

Οι συμβασιούχοι δυνάμει του προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (stage) λαμβάνουν ανώτατο μικτό ημερομίσθιο 30 € (αφαιρουμένων 6,45% για ιατρική ασφάλιση και 1% για επαγγελματικό κίνδυνο), ενώ δεν έχουν συνταξιοδοτική ασφάλιση και δικαίωμα αδειών και επιδομάτων. Η μοίρα τους είναι χειρότερη από αυτή της γενιάς των 700 €.
Παρά ταύτα συγκεκριμένα στον ΟΑΠ-ΔΕΗ (και νυν ΤΑΥΤΕΚΩ) από ενάρξεως του προγράμματος, εξαιρουμένου του πρώτου μήνα, ο οποίος, ως ήθισται, έχει μορφή προσαρμογής, οι συμβασιούχοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Οργανισμό, ουσιαστικά ως κανονικοί υπάλληλοι – και όχι ως επιμορφούμενοι άνεργοι – ασκώντας εξ ιδίαν υπαλληλικά καθήκοντα και δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο στον τομέα της εργατικότητας και αποδοτικότητας..
Μάλιστα κατόπιν της υπ’ αριθμ.1703/25/29-5-2007 απόφασης του Δ.Σ. του ΟΑΕΔ σε εφαρμογή του άρθρου 8 του Ν.3552/2007 κι ενώ η αρχική διάρκεια του προγράμματος ήταν 18μηνη, η σύμβαση ανανεώθηκε για ακόμη 12 μήνες με την αιτιολογία της κάλυψης επειγουσών αναγκών του Οργανισμού.

Εν τούτοις εκ των πραγμάτων καθίσταται σαφές, ότι οι ανάγκες του Οργανισμού σε προσωπικό δεν ήταν «επείγουσες», όπως διατυπώθηκε στην ως άνω απόφαση, αλλά διαρκείς και πάγιες, οι οποίες μάλιστα εντάθηκαν ακόμη περισσότερο αφενός μεν μετά τη συνταξιοδότηση τεραστίου αριθμού μισθωτών του Οργανισμού μετά τον Σεπτέμβριο του 2007 (ορόσημο στην αλλαγή της ασφαλιστικής νομοθεσίας) και αφετέρου δε μετά τη διάσπαση του οργανισμού (σε ΙΚΑ & ΤΑΥΤΕΚΩ).
Με την ως άνω αναφερόμενη ανανέωση, γίνεται αντιληπτό ότι ουσιαστικά μεταβλήθηκε ο σκοπός του προγράμματος και ως προς αυτό συνηγορούν τα κάτωθι: α) Αρχικά το πρόγραμμα επιδοτούνταν από την Ε.Ε., ενώ μετά τη λήξη των 18 μηνών επιβαρύνει αποκλειστικά τον Κρατικό Προϋπολογισμό,

β) Δεν νοείται κατά την κοινή λογική η απόκτηση της εργασιακής εμπειρίας να λαμβάνει τέτοια διάρκεια, ήτοι 2 έτη και 6 μήνες συνολικά.

Επομένως, όπως έχει καθιερωθεί τόσο στον Δημόσιο όσο και στον Ιδιωτικό Τομέα, οι συμβασιούχοι καλούνται να καλύψουν ανάγκες σε προσωπικό με μικρό κόστος.
Και μετά από όλα αυτά με απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΠ-ΔΕΗ κρίθηκε απαραίτητη η ανανέωση της σύμβασης για 27 εκ των συμβασιούχων (τόσων όσοι είχαν ήδη συμπληρώσει 30 μήνες υπηρεσίας).

Διενεργήθηκαν, λοιπόν, οι απαιτούμενες διαδικασίες από τα αρμόδια όργανα του ΟΑΠ-ΔΕΗ και του ΟΑΕΔ, με αποτέλεσμα να συναφθεί νέα 18μηνη σύμβαση τον Νοέμβριο του 2008. Μετά την περάτωση και αυτού του 18μηνού και αφού θα έχουν συμπληρωθεί 4 χρόνια υπηρεσίας στον οργανισμό με όσα συνεπάγεται μια τέτοια κατάσταση, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα :

τι πρόκειται να γίνει με αυτά τα παιδιά; Θα βρεθεί η φόρμουλα να απορροφηθούν στην υπηρεσία ή θα εξακολουθήσουν να πορεύονται με αβέβαιο μέλλον;

Το σίγουρο είναι ότι χρειάζονται την έμπρακτη συμπαράσταση όλων.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...