Σήμερα συντελείται έγκλημα σε βάρος της νέας γενιάς. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά στο σύνολο της Ελληνικής Επικράτειας.Η παιδεία ήταν και είναι μια σκέψη δημιουργικής συναίνεσης.
Ή τουλάχιστον έτσι έπρεπε να είναι. Στα χρόνια που προηγήθηκαν ξεφύγαμε από τους 30 μαθητές στην τάξη, βελτιώθηκαν με αγωνία και αγώνα οι συνθήκες μάθησης. Ζητείτο με άποψη και πρόταση νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις, βελτίωση και εκσυγχρονισμός της μάθησης.
Οι παλαιότεροι ζήσαμε τους 3 μαθητές στο ενιαίο θρανίο, τα ανεπαρκή προαύλια, τα ακατάλληλα μισθωμένα κτήρια. Ερχόμαστε τώρα να γυρίσουμε πίσω βίαια χωρίς προγραμματισμό, χωρίς στόχο, πρόχειρα με γνώμονα μείωση δαπανών να εφαρμoστεί μια αδιέξοδη πολιτική.
Η χρηματοδότηση στη παιδεία έχει φτάσει κάτω του 2,75% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη κινείται στο 5,5%.
Οι σχολικές μονάδες σχοινοβατούν, ελλείψεις χρημάτων που δεν καλύπτουν τα «λειτουργικά» και οι προβλέψεις για το άμεσο μέλλον είναι τραγικές.
Υπάρχουν χώροι που είναι χαρακτηρισμένοι «χώροι σχολείων». Ο χώρος για παράδειγμα της Εριουργίας στα Α.Πατήσια έχει αγοραστεί από τον ΟΣΚ (για σχολεία). Ποια θα είναι η τύχη του;
Η σκέψη όλων ήταν το σχολικό συγκρότημα της Γκράβα να κατορθώσουμε να το απελευθερώσουμε ένα μέρος του ώστε να παραδοθεί στους κατοίκους της πόλης για άλλες χρήσεις.
Η κατάργηση Γυμνασίου οδηγεί στην εμφάνιση της λειτουργίας «ειδικού σχολείου» που μεταφέρεται.
Οι συγχωνεύσεις δημοτικών σχολείων χωρίς προγραμματισμό και με μοναδικό κριτήριο αριθμητική μείωση δαπανών βάζει τη σχολική κοινότητα στο «τσουβάλι» περικοπών και αλλοπρόσαλλων κρίσεων του μνημονίου και της Τροϊκας.
Οι εκφραστές των «μειώσεων» οι συνήγοροι της «Τροϊκας» οι συνένοχοι της «ισοπέδωσης» και της κυβέρνησης, έχουν ως σύμμαχο τον Δήμαρχο της Αθήνας κ.Καμίνη και την Δημοτική του Ομάδα.
Δεν τόλμησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο εδώ και ένα μήνα να λάβουν θέση ενώ οι συνυπεύθυνοι του στα Δημοτικά Διαμερίσματα (Κοινότητες) υπέκυψαν στον φτηνό κομματικό τους καθήκον.
Η παιδεία είναι αντικείμενο συναίνεσης.
Να πάρουν πίσω ότι αυθαίρετα ανακοίνωσαν.
Να προχωρήσουν σε διάλογο (αφού μας πείσουν για την αναγκαιότητα) με τους Δήμους, με τους Δασκάλους και τους Καθηγητές, με τους Γονείς.
Τι θα γίνει κύριοι της κυβέρνησης όταν ξεχειλίσει η ανοχή, όταν η παιδεία θα εκραγεί, όταν η νέα γενιά δεν δέχεται τα τελεσίδικα ;
Αν δεν προβλέψουμε θα έρθουμε αντιμέτωποι με το «τέλμα». Αντιμέτωποι με το μηδενισμό και ίσως τότε δεν έχει νόημα να ονοματίσουμε τους υπευθύνους.
Ευγένιος (Σάκης) Κολλάτος Δημοτικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου