Από το περασμένο Φθινόπωρο, η στάση της τρόικας και της Κομισιόν για την επιλογή μοντέλου διαχωρισμού της ΔΕΗ, είχε προκαλέσει έκπληξη. Η ελληνική κυβέρνηση –υπό την πίεση της ΓΕΝΟΠ– επέλεξε το μοντέλο ΙΤΟ, το οποίο προς έκπληξη των όσων γνωρίζουν τα της αγοράς ηλεκτρισμού, έγινε ασμένως αποδεκτό από την τρόικα.Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και η απαίτηση της τρόικας για ευρείες αποκρατικοποιήσεις που περιλαμβάνουν και την αποκρατικοποιήση «ταμπού» της ΔΕΗ, ξεκαθάρισαν και για τους τελευταίους δύσπιστους το τι συμβαίνει.
Πάντως τα πρώτα «ερωτήματα» είχαν δημιουργηθεί όταν από τον περασμένο Σεπτέμβριο η τρόικα είχε διαμηνύσει στην κυβέρνηση ότι το καλύτερο μοντέλο διαχωρισμού για την ελληνική περίπτωση –εφόσον αποκλείεται ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός– είναι ο «καθαρός ΙΤΟ» δηλαδή ο ανεξάρτητος διαχειριστής συστήματος μεταφοράς ενταγμένος και υπό τον απόλυτο έλεγχο της ΔΕΗ.
Τα ερωτήματα προκλήθηκαν καθώς εκ πρώτης όψεως ο ΙΤΟ είναι το πιο ήπιο μοντέλο διαχωρισμού. Ωστόσο για όσους διαβάζουν πίσω από τις γραμμές ο ΙΤΟ περιλαμβάνει συγκεκριμένες ρήτρες και προβλέψεις ανεξαρτησίας.
Αποκρατικοποιείται η ΔΕΗ;
Οι μέχρι σήμερα απόπειρες για περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, σκόνταφταν στο δαίδαλο του ιδιοκτησιακού, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και το γρίφο των δικαιωμάτων που έχουν οι εργαζόμενοι μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων. Χαρακτηριστικό του γόρδιου δεσμού είναι το γεγονός ότι από το 1966 μέχρι το 1999 οι εισφορές των εργαζομένων της ΔΕΗ παραχωρούνταν άτοκα στην επιχείρηση για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων της επιχείρησης. Ενόψει της εισόδου της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο, το σύστημα αυτασφάλισης τερματίστηκε με το νόμο Βενιζέλου του 1999, ο οποίος παρομοιάζεται από τους επαΐοντες ως ένα μπλεγμένο αδιευκρίνιστο νομικό κουβάρι που αναφέρεται στο τι ανήκει σε ποιον και ποια δικαιώματα έχουν οι ασφαλισμένοι της ΔΕΗ σε ποια πάγια της επιχείρησης. Αυτή ακριβώς η «μαύρη τρύπα» των δικαιωμάτων που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα πάγια της επιχείρησης, έχει αποτελέσει μέχρι σήμερα και το ισχυρότερο επιχείρημα αποτροπής κάθε συζήτησης για περαιτέρω αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ και μείωση του ποσοστού του δημοσίου κάτω από το 50%.
Η «κερκόπορτα»
Πως εξηγείται λοιπόν η «σπουδή» της τρόικας να επικροτήσει την επιλογή του καθαρού ΙΤΟ, ενταγμένου στη ΔΕΗ; Με βάση τις προβλέψεις του τρίτου ενεργειακού πακέτου, η επιλογή του ΙΤΟ συνοδεύεται από μια σειρά ρήτρες ανεξαρτησίας. Η κυριότερη εξ’ αυτών είναι η πιστοποίηση που θα δοθεί από τη ΡΑΕ. Για αυτήν την πιστοποίηση λοιπόν, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ξεκαθαριστεί το ιδιοκτησιακό. Δηλαδή, προκειμένου ο ρυθμιστής να δώσει το πράσινο φως, θα πρέπει να ξετυλιχθεί το κουβάρι του 2773 και να ξεκαθαριστεί το τι ανήκει σε ποιόν. Με απλά λόγια η πιστοποίηση δίνει λύση στο μεγαλύτερο μέχρι σήμερα αγκάθι για πιθανή αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Και με βάση τα όσα έχουν διαμηνύσει οι Βρυξέλλες, η πώληση της ΔΕΗ, θα είναι εφικτή πριν από την 1η Ιανουαρίου του 2014, ημερομηνία κατά την οποία θα πρέπει να έχει υιοθετηθεί από τη χώρα μας το λεγόμενο target model, δηλαδή το νέο μοντέλο λειτουργίας των αγορών ηλεκτρισμού της Ε.Ε. που θα διαδεχθεί το τρίτο πακέτο.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου