Η ΔΑΚΕ, στο Γ.Σ της ΓΣΕΕ της 4.12.2010, με ομόφωνη απόφασή της παραιτήθηκε από το Προεδρείο της ΓΣΕΕ, αποσαφηνίζοντας με τον πλέον σαφή τρόπο, τους λόγους που μας οδήγησαν στην απόφαση αυτή. Μία απόφαση ευθύνης απέναντι στον κόσμο της εργασίας, αντάξια της ιστορίας της παράταξής μας. Και θα συνεχίσουμε με μια σειρά ενεργειών.
Κάθε άλλη «ευφάνταστη» εκδοχή που ακούστηκε από τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ για τους λόγους που δήθεν οδηγηθήκαμε στην απόφαση αυτή, έχει τόση βαρύτητα, όση η μετά βδελυγμίας εκ μέρους του διάψευση της μυστικής συνάντησης που πραγματοποίησε με εντολή της κυβέρνησης με τους εργοδότες.
Ποιος τολμά να κατηγορεί αυτήν την παράταξη για την υπευθυνότητά της, όταν μας απέκρυψαν ακόμα και αυτό το κείμενο που απέστειλε η υπουργός εργασίας για διαβούλευση και παρά ταύτα εμείς κάναμε την ανάγκη φιλότιμο.
Ποιος θα απαντήσει γιατί ενώ η ΔΑΚΕ ήταν παρών στην συνάντηση που δεν πραγματοποιήθηκε με την Υπουργό Εργασίας, δεν ενημερώθηκε ότι άλλαξε ο τόπος συνάντησης και κρατήθηκε μυστική; Η απάντηση είναι μία. Το ψυχολογικό πρόβλημα του βιαστή, δεν ενδιαφέρει το βιαζόμενο από την Κυβέρνηση κόσμο της εργασίας.
Οι μαγικές λέξεις στις οποίες επενδύει αυτήν την περίοδο η Κυβερνητική Προπαγάνδα είναι η «συναίνεση» και η «συνεννόηση» των κοινωνικών εταίρων για εμπλουτιστεί δήθεν το οπλοστάσιο της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της Τρόικας που απαιτεί την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Το θέατρο του παραλόγου, σε μίζερο σκηνικό και με άθλιο σκηνοθέτη, όταν η ίδια η Κυβέρνηση, τον Αύγουστο του 2010, συνομολογούσε με την Τρόικα στο επικαιροποιημένο μνημόνιο και τίναξε στον αέρα το υφιστάμενο εργασιακό καθεστώς, δεσμευόμενη για τη διασφάλιση με νόμο της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων και την απόσυρση της διάταξης που επιτρέπει στο Υπουργείο Εργασίας την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων και σ’ αυτούς που δεν συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις.
Με απλά λόγια, αν η Κυβέρνηση, πριν συμφωνήσει με την Τρόικα για το «κούρεμα» των αποδοχών και στον ιδιωτικό τομέα, ζητούσε την βοήθεια των κοινωνικών εταίρων για να αντικρούσει την απαίτηση της Τρόικας και δεν την είχε, τότε θα είχε κάθε δικαίωμα να πει ότι νίπτει τας χείρας της για όποια τροπή πάρουν τα πράγματα.
Σήμερα, αποτελεί βάναυση προσβολή της νοημοσύνης μας όταν η Κυβέρνηση ζητά δήθεν τη βοήθεια των κοινωνικών εταίρων για να πάρει πίσω την υπογραφή της (!!!).Το μόνο που επιδιώκει είναι ο περιορισμός του πολιτικού κόστους, με συνεργάτες «πρόθυμους» κοινωνικούς εταίρους να συμμετάσχουν σε μυστικά δείπνα και συναντήσεις.
Όλοι στη απεργία της 15ης Δεκέμβρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου