Εκείνο που τις τελευταίες ημέρες γίνεται όλο και πιο σαφές, κι ενώ απέμεινε ένας μόνο μήνας μέχρι τις 31ης Δεκεμβρίου οπότε και λήγει η προθεσμία για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, είναι ότι οι Βρυξέλλες δέχονται μεν την βασική ελληνική πρόταση της ανταλλαγής, επιμένουν ωστόσο σαν εναλλακτική επιλογή στο μοντέλο της ενοικίασης ενέργειας σε ιδιώτες, και σε μια αρκετά χαμηλή τιμή…
Είναι τέτοιο οι όροι και οι προϋποθέσεις αυτού του εναλλακτικού σεναρίου, ώστε η ελληνική πλευρά φαίνεται σύμφωνα με τις πληροφορίες να αντιπροτείνει σε μια τέτοια περίπτωση «αφήνουμε ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και την πώληση σταθμών», στη λογική ότι είναι λιγότερο επώδυνη λύση. Διότι τουλάχιστον στη περίπτωση της εκποίησης μονάδων της, η ΔΕΗ θα βάλει στα ταμεία της έστω κάποιο σημαντικό ποσό, ενώ αν υιοθετηθεί τελικά η λύση της ενοικίασης, κάποιοι ιδιώτες χωρίς στην ουσία να έχουν βάλει το χέρι στην τσέπη, θα αποκτήσουν σχεδόν σε τιμές κόστους, όπως λέει η ΓΕΝΟΠ, πρόσβαση σε λιγνιτική ενέργεια. Άποψη που δεν εκφράζει μόνο το συνδικάτο και τη ΔΕΗ αλλά εμφανίζεται να τη συμμερίζεται και η υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Τίνα Μπιρμπίλη.
Την άποψη αυτή της υπουργού τη γνωρίζουν φυσικά και οι ιδιώτες παραγωγοί της ενέργειας, που εκπροσωπούμενοι από το σύνδεσμό τους (ΕΣΑΗ), έχουν κινητοποιήσει τις τελευταίες εβδομάδες κάθε δύναμη που μπορούν να επηρεάσουν, για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη. Πόσο μάλλον όταν το βασικό σενάριο των ανταλλαγών θα γίνει με ξένες εταιρείες, κι επομένως θα παραμείνουν αποκλεισμένοι από την πρόσβαση στο λιγνίτη (περισσότερες πληροφορίες στο ρεπορτάζ του Energypress «Επιστολή- προειδοποίηση του ΕΣΑΗ που βλέπει κίνδυνο από τα swaps, 29/11/2010).
Το θέμα αναμένεται να κλείσει μέσα στις επόμενες ημέρες, καθώς κανείς στην κυβέρνηση δεν θέλει το κεφάλαιο ενέργεια να «σέρνεται» ως τη τελευταία στιγμή, δηλαδή μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική πλευρά από πλευράς ευελιξίας χειρισμών.
Δεύτερο ανοικτό θέμα : Η αξία των μονάδων
Το 2ο «σημείο τριβής» με τις Βρυξέλλες είναι ότι η ελληνική πλευρά επιμένει, πως οποιαδήποτε λύση επιλεγεί, πρέπει να διατηρηθεί η αξία της ΔΕΗ. Δηλαδή, αν φτάσουμε στο σημείο να πουληθούν μονάδες, τότε αυτό θα πρέπει να γίνει με βάση τις τρέχουσες τιμές αγοράς, και όχι ανάλογα με το πόσο κόστισε στη ΔΕΗ η κατασκευή τους. Η πώληση δηλαδή να εξαρτηθεί από το πόσο θα αποτιμήσει τις μονάδες σήμερα η αγορά (προφανώς λαμβάνοντας υπόψιν και το τι θα συμβεί από το 2013 και μετά με το νέο καθεστώς ρύπων) και όχι από το κόστος κατασκευής τους, πριν από πολλά χρόνια. Η ελληνική πλευρά επιδιώκει αυτό να γίνει με ανοικτούς διεθνείς διαγωνισμούς και με όρους που θα εξασφαλίζουν ότι αν οι προσφορές είναι κάτω από μια συγκεκριμένη τιμή, τότε η ΔΕΗ θα μπορεί να αρνηθεί να πουλήσει.
Διαφωνούν οι Βρυξέλλες
Η Κομισιόν ωστόσο εμφανίζεται να διαφωνεί με την ελληνική πρόταση, φοβούμενη προφανώς ότι αν δεσμευθεί σε κάτι τέτοιο, τότε η κυβέρνηση θα προκηρύξει ένα διαγωνισμό και μετά θα τον κηρύξει άγονο, με πρόσχημα ότι οι προσφορές δεν ήταν ικανοποιητικές. Επομένως, σύμφωνα πάντα με τις ενστάσεις των Βρυξελλών, η ελληνική κυβέρνηση θα κερδίσει απλώς χρόνο για να καθυστερήσει κι άλλο το περιβόητο άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού και το σπάσιμο του μονοπωλίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη.
ΠΗΓΗ: www.energypress.gr
το ερώτημα είναι πολύ ποιο απλό λιγνίτης υπάρχει ????
ΑπάντησηΔιαγραφή