Πριν από 125 χρόνια, το 1886, οι δρόμοι του Chicago ξεχείλισαν από την αγανάκτηση και την αγωνιστικότητα δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων, που διεκδικούσαν με μια φωνή, οκτάωρο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Η πρωτοφανής για την εποχή μαζική διαμαρτυρία επωμίστηκε το τραγικό κόστος απώλειας ανθρώπινων ζωών, αλλά έθεσε τις βάσεις για τις καλύτερες συνθήκες εργασίας, τις καλύτερες αμοιβές και το καλύτερο βιοτικό επίπεδο που εμείς απολαμβάνουμε.
Μετά από 125 χρόνια, η εργατική πρωτομαγιά πέρα και πάνω από καπηλείες, αποτελεί φάρο προσανατολισμού του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων παγκόσμια.
Η ‘‘παγκοσμιοποίηση’’ έφερε την παγκοσμιοποίηση των προβλημάτων των εργατοϋπαλλήλων που ελάχιστα διαφέρουν από τα αιτήματα της πρωτομαγιάς του 1886.
Η απορύθμιση των αγορών, η μείωση του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών δαπανών προβάλουν ως οι σύγχρονοι κίνδυνοι για τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι οικογένειές τους βιώνουν καθημερινά τη μείωση του πραγματικού τους εισοδήματος, την υποβάθμιση των υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους και το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας χωρίς καμία προοπτική οικονομικής ανάπτυξης.
Η Εργατική Πρωτομαγιά, πιο επίκαιρη από ποτέ, προσφέρει σε όλους μας, την ευκαιρία να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντι στις παλαιότερες γενιές και έναντι των μελλοντικών γενεών. Προσφέρει την ευκαιρία στο εργατικό κίνημα να απορρίψει τις πολιτικές ύφεσης και εξάρτησης των οικονομιών και να προβάλει ρεαλιστικές και αποτελεσματικές πολιτικές με επίκεντρο την ευημερία των ανθρώπων και όχι των αριθμών. Προσφέρει όμως, κυρίως την ευκαιρία στον καθένα μας να απορρίψει ψευτοδιλήμματα και αδιέξοδους μονόδρομους.
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ:
ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ,
ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ,
ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου